ne menem utanç sahibi olmak
çocuğu bacaklar ardına saklar
bahtsız tırtılı koca hayat dururken kozada hiç eder
rüyaları saptırır pantalonu unutturur
adama anadan doğma alemi dolaştırır
diriyi ölüden kaçırtır,
mezarları yetim bırakır.
ne menem utanç sahibi olmak
ricadan haz etmez bilirim ya,
hep mi masum olandan keyiflenir lanet
çoğu zaman sessiz kalsa
bir kenara tünese
az üzerine varsan kudurur köpürür hiddetlenir
kör talihi yükledimi birde sırtına
dil taş keser ,için parçalanır elbet
halbuki ne çok söz vardır ruhunda dile gelmeyi bekliyen
dağa taşa suya
anaya babaya
sokakta oynuyan çocuğa
gözünün gördüğü hırsıza
dostun piçine
sevgilinin,
hatta sevgilinin en güzeline söylenecek
ne menem utanç sahibi olmak
ne menem ne menem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder