Benim bu canım
Bu dünyanın pisliği ile yoğruldu
Ne acizim iyi diyecek kadar meşrebime
Ne de manyağım elimi ayağımı bağlayacak kadar elin şerefsizine
Dua et boş yakar dur sen bilmeden kendini
Duymuşsun ya bir kere affeder nasıl olsa
Sustur beynini
içindeki kahpenin iki aldatıcı sözüne
Ben bu dünyanın pisliği ile yoğruldum
Özüm belli
İnkar yakışmaz sözüme.
Şimdi git kandır yaradanı
Allahım de tanrım de
Ne dersen de
Sonra da
Affeder san
Kollar san
Demeyecek değil mi sana bana ona buna
Bana ne gerek sevdanız duanız
Siz düz siz yalansız olmadıkça.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder