hala anlamadınız değilmi
hep beraber sır atın sırtına yük olan
vademizi koşturuyoruz
ne çıktığımız yer belli
ne de sır olup varacağımız yer
ve hep o malum yazar haklı çıkıyor
ne demişti puştun dölü

"yazılanın dışında kalan tek şey ölümdür."

vay babanın şarap çanağına tükürdüğüm
ne de haklıymış meğer.

sen hala beni şeytanıyla uğraşır say
halbuki o çok oldu yola varalı
belki daha dün kundağında sevdiğin insan yavrusuyla
kazanması an meselesi olan bir cengin içinde

hepimiz ardı sıra bir artıkdan pahasız
kıyametimizi beklerisiz gereksiz

varsın kapımı erite dursun cehennemin kor ateşi
bir yudum rakı, bir zeytin, bir parça senle
ben hala andan soluk çalmaya çalışırım

gözlerinden arta kalan tortunun
hayallere tacizinde
şu ayağını bastığın toprak
bir an en hası
bir an en sahtesi cennetin.

ömür biçen hidayet
kefen biçen eller kadar adil olursa ancak
bir sağanak ardı
daldan düşen damlalarda yansımanı tanır
pek de benzeşiyormuşuz meğer diyebilirsin

şenlik vakti yağan yağmur
ne tiz vakitlidir bir bilebilsen
zürriyetin ve kaderin ahbaplarını tanımaya

Aslında seviştiğim her kadına cesedimden bir parça emanet ettim
Ve ayaklarının altına kanımı döktüm tüm pisliklerden arınsınlar diye
İsraf mı? Ziyan mı?
Tuhaf bir hediye belki çoktan göçmüş olandan.